In de geschiedenis van de Ypres Rally, is enkel Pieter Tsjoen erin geslaagd om de wedstrijd te winnen als piloot en als copiloot. Dit jaar zou hij daar een zege als teambaas aan toe kunnen voegen, want samen met Freddy Loix verdedigt hij de kleuren van PTR Racing, het team dat hij na zijn actieve carrière heeft opgericht. Het record van Pieter Tsjoen kan in theorie dit weekend geëvenaard worden, want Fred Miclotte staat voor de eerste keer als piloot aan de start in Ieper. In het verleden won hij drie keer in Ieper als copiloot van Freddy Loix. En, hij heeft al langer zijn eigen team, SXM. Kortom, Frederic Miclotte is van alle markten thuis.
“Iemand die veel petjes draagt,” zo omschrijft Frederic Miclotte zichzelf. Want is hij nu de piloot die regelmatig navigeert, of een copiloot die soms eens zelf wil rijden? Of is hij de tuner/verhuurder die zijn eigen rallywagens op een unieke manier promoot?
“Ik was al heel mijn leven copiloot, maakte zowat alles mee en had het in feite wat gezien. Enkel bij Jourdan Serderidis stap ik nog eens in het rechterzitje, want het blijft ook plezant als navigator. Vooral omdat ik met Jourdan meestal actief ben op onverhard, wat speciaal blijft.”
Dit jaar staat Fred Miclotte voor de eerste keer aan de start in Ieper.
“Als piloot ging er voor mij een totaal nieuw wereld open. In het begin beperkte het zich tot één rally per seizoen, en al vlug ging dit naar een drietal regionale wedstrijden. In samenspraak met co Nicolas T’Joen en de sponsors besloten we om dit jaar het volledige BRC te rijden, om nog een betere piloot te worden. Het blijft hoe dan ook een hobby, maar we pakken het heel professioneel aan. Iedere rally vergt een bijna extreme voorbereiding, naar organisatie, verkenning, onboards enz toe. Gezien ik in de Westhoek pas aan mijn 20ste rally toe ben als piloot, moet ik alles nog ontdekken.”
Veel ervaring en parcourskennis heeft Miclotte inderdaad niet meer, gezien zijn laatste deelname in Ieper al dateert van 2013, het jaar van zijn laatste van drie overwinningen. “Mijn herinneringen zitten redelijk ver, maar mytische klassementsproeven zoals de Kemmelberg of Watou, kun je altijd voor de geest blijven halen. Persoonlijk denk ik voor mezelf de manier van rijden over te nemen van Freddy Loix, waar ik heel wat van geleerd heb. En waarmee ik Ieper won in 2010, ’11 en ’13. Hij concentreerde zich vooral op de richtingsveranderingen, zoals de T-situaties. Daar zocht hij de ideale afstelling voor. In de waaiers gaat iedereen à fond, dus daar kan je het verschil niet maken waren zijn woorden. En dat was vele keren de sleutel tot succes voor Freddy.”
“Ieper blijft nog altijd Ieper. Voor mij en vele anderen is dit nog altijd de grootste van België, ook op organisatorisch vlak. In het vrijdaggedeelte moet je zorgen voor een mix tussen mee zijn met de grote groep, en toch een bepaalde marge inbouwen. Want tijdens de eerste avond van de Ardeca Ypres Rally wordt er vaak grote kuis gehouden. De tweede dag kan je dan opteren om hetzelfde ritme aan te houden of eventueel een tandje bij te steken. Ik mik voorzichtig op een plaatsje in de top-10, en hoop dat de andere SXM Compétition-vertegenwoordigers Gilles Pyck, John Wartique, Philip Barbier en Etienne Verbeke het er even goed vanaf brengen. Moest er één van deze jongens problemen kennen, dan zal ik me niet te goed voelen om als mecanicien tijdens de service zelf onder de wagen te duiken. Onze klanten komen op de eerste plaats.”
En soms moet je rijden als een “bomma die naar de bakker rijdt”. Ook dat leerde Fred van zijn leermeester Freddy Loix. “Als copiloot heb ik duizenden kilometers naast Freddy gezeten tijdens wedstrijden en vooral tijdens bandentesten. Vooral in de regen kweek je dan een gevoel in je billen. Je voelt hoe de auto reageert en hoe de banden hun werk doen. Ik heb van Freddy geleerd om heel zuiver en relax te rijden bij regenweer, zonder de auto te forceren. Dat voelt traag aan, maar meestal zijn de tijden dan prima. Als het regent in Ieper zullen we dat gevoel goed kunnen gebruiken!”