Na de Leeuwenrit, stonden we afgelopen weekend aan de start van de Antwerp Classic. Het was de vierde deelname, maar de vorige dateerde al van 2019. Om diverse redenen stond onze Triumph Spitfire, bouwjaar 1978, meer dan vier jaar stil. Dit jaar willen we voor Rallyrijder een paar mooie ritten rijden.
Met een 40-tal deelnemers was het startveld minder groot dan bij onze vorige deelnames in 2018 en 2019, maar aan kwaliteit geen gebrek. Voor gelegenheidsrijders, zoals wij, is het jammer dat er geen categorie recreatie meer bestaat, want de moeilijkheidsgraad ligt meteen erg hoog. Het schrikt wellicht sommige deelnemers af, maar wij zijn niet bang om een foutje te maken, al hebben we wel begrepen dat we geen tijd hebben om te twijfelen, want het tempo ligt hoog. Erg hoog, om op tijd binnen te geraken.
Misschien waren we te goed voorbereid of was de nervositeit te groot, maar de start was in elk geval erg moeilijk voor ons. Door een verkeerde interpretatie van een T-links, verloren we meteen na de start kostbare tijd en mede door de tijdsdruk zagen we een verdoken baantje rechts over het hoofd op industriezone Veldenberg in Merksplas. Weer tikte kostbare tijd weg. Na nog enkele uitdagende kaartfragmenten, volgde het summum op het vroegere militaire domein van Weelde. De blinde ingetekende lijn was prachtig gevonden, maar voor ons op het eerste zicht onoplosbaar. Gelukkig kregen we een hulpvaardige tip en toen kon het rijplezier beginnen. Een leuk stuurmomentje tussen de hangars op het militair domein. Een tof moment, afgesloten met een verrassende doodloper rechts, terwijl de TK zichtbaar links stond om iedereen in de val te lokken. Kortom, het eerste deel was complex, moeilijk en werd aan een hoog ritme afgewerkt. De tussenstop bij R Power in Rijkevorsel was meer dan welkom.
In het tweede gedeelte lag het ritme al even hoog. Geen tijd om even op adem te komen met nog enkele blokkaderitten, een punten- en pijlenrit en ingetekende lijn in Rijkevorsel, Brecht en Loenhout, met enkele mooie stroken onverhard waarop de piloten zich konden uitleven. Het blijft tof om goed berijdbaar onverhard te ontdekken in een streek waarin je bent opgegroeid. Tegen de klok van 18h waren we terug binnen in Sint-Jozef, waar we 9 uur eerder van start gingen. Moe en voldaan, na een intense, snelle en uitdagende rit over de mooiste baantjes in de Noorderkempen. Samen met mijn vriendin Ilse hebben we weer een toffe dag beleefd, want je moet tijdens zo een rit heel goed samenwerken en naar elkaar luisteren. Het resultaat, een 32ste plaats was bijzaak. Op dit niveau binnen de tijd finishen als relatieve groentjes geeft op zich al voldoening. En alle respect voor de teams die voor ons eindigden, zeker voor winnaars Jan Eysermans en Wim Poulmans met hun Subaru Impreza, en aan Leo en Inge Rackham, winnaars bij de Oldtimers (deze keer een dubbel voor thuisrijders van RT Titanic, nadat vorig jaar RT Moustache het volledig podium inpalmde), want het was geen simpele uitdaging, deze Antwerp Classic!
